«Αλληλοβοήθεια»

Όλοι μας θέλουμε να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό με αυτό που καταπιανόμαστε. Θέλουμε να συναγωνιστούμε τους υπόλοιπους και να ακούσουμε το «Μπράβο!». Τί γίνεται όμως όταν στο παιχνίδι δεν παίζεις μόνος σου; Τότε σίγουρα πρέπει να μοιραστείς την επιτυχία ή αποτυχία με τον συμπαίκτη σου, άσχετα αν νιώθεις μέσα σου ότι εσύ έχεις δουλέψει, προσπαθήσει και κοπιάσει περισσότερο για το εκάστοτε αποτέλεσμα.

Στην συνεργασία, λοιπόν έχει πολύ μεγάλη σημασία η ομαδικότητα πάνω από όλα και η συνεργασία μεταξύ των παικτών. Σίγουρα δεν βρίσκονται όλοι στο ίδιο επίπεδο δυνάμεων, αλλά σκοπός είναι η αλληλοβοήθεια. Ακόμα και ο πιο μικρός, ο πιο ταπεινός, ο φαινομενικά ασήμαντος μπορεί να προσφέρει από μεριά του, σύμφωνα και με την ιστορία της ξυλομπογιάς που είχα σε προηγούμενή μου ανάρτηση. Για αυτόν το λόγο θα πρέπει να δίνουμε έδαφος στο συμπαίκτη μας. Να τον βοηθάμε και σε καμία περίπτωση να μην τον κατακρίνουμε συνέχεια στην προσπάθειά του. Ο καθένας μας προσπαθεί να ανταπεξέλθει και να φτάσει στο επίπεδο των συναδέλφων του. Δεν είναι σωστό λοιπόν να τον έχουμε να κάθεται συνέχεια στον πάγκο. Πρέπει να τον βάζουμε και αυτόν στο παιχνίδι ώστε να μάθει να αγωνίζεται πλάι μας. Εξάλλου αν αφιερώσεις λίγο χρόνο για να μάθεις στον συνάδελφό σου κάποια πράγματα που πιθανόν εσύ γνωρίζεις καλύτερα, τότε σίγουρα θα αισθάνεσαι και πιο ασφαλής από την επίδοσή του.

Το μόνο που χρειάζεται λοιπόν είναι το πνεύμα της ομαδικότητας. Χωρίς αυτό δεν έχει νόημα να συμμετέχεις στην ομάδα. Αν πάλι προτιμάς να εμπιστεύεσαι τις δικές σου δυνάμεις μόνο, γιατί με αυτό αισθάνεσαι πιο σίγουρος, τότε απλά δεν μπαίνεις στο παιχνίδι, αλλά κάνεις παιχνίδι μόνος σου.