1 Χρόνος, 1 μήνας μετά

Πότε πέρασε ένας χρόνος? Πώς πέρασε ένας μήνας?

Οι σκηνές περνάνε από το μυαλό μου σαν κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνίστρια τον ίδιο μου τον εαυτό. Πόσα έζησα τον τελευταίο χρόνο αλήθεια? Ο χρόνος έκλεισε τον κύκλο του ακριβώς σαν σήμερα ή σαν χθες, αν θέλουμε να είμαστε πιο τυπικοί. Έμαθα, είδα, άκουσα, πέρασα, βίωσα, γεύτηκα, ξεπέρασα τόσα πολλά και όμως είμαι ακόμα εδώ για τα επόμενα που θα έρθουν. Ίσως όλα αυτά ήταν ένας προάγγελος για το τι θα επακολουθήσει που σίγουρα θα είναι πιο ανώτερα σε δύναμη, πόνο, δάκρυ, επιτυχία, απογοήτευση, αγώνα. Είναι τόσα πολλά αυτά για τα οποία θα ήθελα να μιλήσω, αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό...

Ο τελευταίος μήνας δεν ήταν από τους καλύτερους μου, το αντίθετο θα έλεγα μάλιστα. Το τίμημα βαρύ. Το μάθημα μεγάλο. Ω, ναι πολύ μεγάλο. Πριν δυο-τρεις εβδομάδες είχα βγει για καφέ με μία φίλη μου που είχα να τη δω πάρα πολύ καιρό, αλλά μαθαίνω σχεδόν καθημερινά νέα της. Αυτή η φίλη μου λοιπόν μου είπε το εξής πάνω στην κουβέντα που είχαμε. Μαρία, μου λέει, να ξέρεις ότι οι έξυπνοι άνθρωποι μαθαίνουν από τα λάθη των άλλων. Μόλις το άκουσα εγώ σάστισα. Με έβαλε σε σκέψεις. Ποτέ μου μέχρι τώρα δεν είχα ακούσει κάτι τέτοιο. Αυτό που ήξερα και από πρώτο χέρι μάλιστα ήταν ότι οι (έξυπνοι) άνθρωποι μαθαίνουν από τα λάθη τους. Δεν ξέρω αν έχει δίκιο ή αν ισχύουν και τα δύο. Αυτό που ξέρω εγώ είναι εμένα! Και αυτό που πέρασα εγώ τον τελευταίο μήνα δεν θα το ευχόμουν ούτε στον χειρότερο εχθρό μου!! Θέλω να ελπίζω πώς στην περίπτωσή μου θα ισχύσει το «τέλος καλό, όλα καλά». =)

Το τριήμερο για εμένα ήταν το «δώρο» μου. Πέρασα πολύ ωραία αν και δεν κοιμήθηκα όσο θα ήθελα. Βέβαια το καλό ήταν πως μπορούσα να βλέπω την αυγή πριν κοιμηθώ. Το είχα ανάγκη να ξεφύγω για λίγο. Έστω και για λίγες μέρες. Είδα χιόνι. Είδα θάλασσα. Είδα αγαπημένα μου πρόσωπα. Είδα κατάματα τον εαυτό μου. Χόρεψα, γέλασα, περπάτησα, διασκέδασα και έμαθα...

Σήμερα η μέρα είναι ηλιόλουστη. Ο ήλιος σε ξεγελάει να ντυθείς ελαφριά, αλλά τα δόντια του σε κάνουν να τυλίγεσαι στο παλτό ή το μπουφάν σου. Τα επεισόδια σήμερα το πρωί στον σταθμό της Κηφισιάς σε βγάζουν εκτός προγράμματος αλλά εσύ συνεχίζεις ακάθεκτη τον δρόμο σου. Στη σχολή όλα μοιάζουν μουδιασμένα και νωθρά, αλλά ξεκινάς με νέα καλοκαιρινή και ανανεωμένη διάθεση. Εξάλλου τί θα έχουμε να θυμόμαστε αν δεν συμβαίνουν και αυτά καλή μου _ _ _ _ ?