Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Απολογισμός της εβδομάδας

Χμ... Για να σκεφτώ πώς πέρασα την τελευταία εβδομάδα...

Α, ναι πρώτα από όλα μας φόρτωσαν με ένα σωρό εργασίες ακόμα δεν αρχίσαμε. Πφ πφ πφ... Τελευταίο θεωρητικό εξάμηνο και θα το «γλεντήσουμε» μου φαίνεται... lol

Μετά πήγα μια πολύ ωραία μονοήμερη εκδρομούλα στη Λαμία μαζί με καλή παρέα όπου πέρασα απλά Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Α. Είχε και μία ευχάριστη έκπληξη για εμένα(!) Αν και ξενυχτισμένη και κουρασμένη, τα ξέχασα όλα και ξεκουράστηκα μια και καλή το βράδυ που γύρισα σπίτι. Και αυτό το βράδυ, τι γλυκό που ήταν. Είχε άρωμα καλοκαιριού. Όταν έφτασα σπίτι περιττό να σας πω ότι αφού έκανα και μπάνιο έπεσα σαν κοτόπουλο! Χεχε

Την επομένη όλα έμοιαζαν διαφορετικά. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, απλά μετά την πρώτη «γεύση» τους ή την πρώτη εντύπωση, ανακαλύπτεις αυτό που κρύβεται κάτω από το πέπλο μυστηρίου όπου μέχρι τότε μπορείς μόνο να το διαισθάνεσαι χωρίς να έχεις αποδείξεις. Όπως και να έχει όλα μέσα στη ζωή είναι και πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε.

Και συνεχίζουμε στο απίστευτο, από όλες τις απόψεις, διημεράκι μας. Το κλασσικό - εικονογραφημένο μας πλέον του τετάρτου χρόνου όμως. Καλά δεν θα αναφερθώ για χθες, γιατί απλά το σήμερα ήταν ισοπεδωτικό (με την καλή έννοια). Αν και μεγάλωσα, χάρης μιας πρώην φίλης, σε τέτοιο μέρος και φυσικά είχα μόνο εκείνο ως μέτρο σύγκρισης, το σημερινό με έκανε να αναπολήσω, αλλά και να σκεφτώ για ακόμα μία φορά περί ζωής γενικότερα από μία άλλη σκοπιά και οπτική γωνία όμως. Εκείνη της πείρας ή της τσατσάρας που αποκτά κανείς όταν πια δεν έχει μαλλιά για να χτενίσει. Και αν δεν καταλάβατε ακόμα εννοώ εκείνης της πείρας που μπορεί να σου δώσει συμβουλές ζωής, αλλά ποτέ μην ξεχνάς ότι η ζωή και τα χρόνια περνάνε και οι αλλαγές διαδέχονται η μία την άλλη και όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίζονται στη λήψη μιας απόφασης.
Πάντως δεν έχω παράπονο. Και ταξιδάκι με πήγανε, έστω και νοητά και στις ρίζες μου με γυρίσαμε και στον εαυτό μου με επαναπροσδιορίσανε. Είδατε τί μπορεί κανείς να λάβει από εκεί που δεν το περιμένει?

Και μετά από την 1η επίσημη εβδομάδα έναρξης ή τη 2 ανεπίσημη (για δικούς μου λόγους), μπορώ να δηλώσω σίγουρα με βεβαιότητα ότι μόλις αρχίσαμε και έχουμε πολλά όμορφα και ενδιαφέροντα να περάσουμε μαζί. Δεν σας το έχω πει και δεν το λέω γενικότερα αλλά όπως μου υπενθύμισαν σήμερα πρέπει ακόμα και στους δικούς μας ανθρώπους καμιά φορά να εκδηλώνουμε την αγάπης και η δικιά μου αγάπη αν και δίνεται απλόχερα σε όσους την αναζητούν ή σε όσους εγώ επιλέγω είναι κάτι από τα πολυτιμότερα αγαθά που έχω να προσφέρω. Σας αγαπώ. Με τον δικό μου τρόπο βέβαια, αλλά σας αγαπώ και για αυτό θέλω να σας βλέπω να χαμογελάτε για να μπορώ να χαμογελάω και εγώ μαζί σας.


Την καληνύχτα μου σου δίνω
και την σκέψη μου σου στέλνω.
Άμα θελήσεις να με βρεις
το ξέρεις πως είμαι εδώ και περιμένω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου